Vâwrsèlapa hi pa huaisen leh pa hrohràng na tak mai hi a ni a. Kum khat chu an khuain ramhuai tamna ram lo atân an nei pek a. Ramhuaiho chu an hlauh èm avàngin tumah ramah an riak trha ngam trhìn lo va. Vâwrsèlapa chauh chu a riak ngam thìn a.
Zànah te hian Vâwrsèlapa chu ramhuaiho chuan an tihtrhaih trhìn a. An lo ràlahte chuan lo vàt ve ni àwm tak te hian thing leh maute chu an sàt tlu ruih ruih reng a, ‘An lo vùt chuan an vàt nasa àwm mang e,’ tih mai tùrin thàwm an nei nasa a. A châng phei chuan an kûk rui rui a, ‘Hei ha, hui ha’ te hi ring fê fêin an ti trhìn a, a tùk khua a lo vàr chuan engmah hmuh tùr hi a awm ngai leh lèm hlei lo va.
Vâwrsèlapa chuan a lo vauvah pìpû a suih a, ramhuaiho chu an uai trhìn a. Ramhuaiho pipu uai chuan, pipu uai hla-ah, “Vâwrsèlapa zang bawng,” an ti trhìn a. Vâwrsèlapa’n a lo hriat chuan a tithei dèr lo va, ramhuaiho chu a ùm chiam trhìn a, a man theihte chu a vaw hrep trhìn a. Ramhuaiho chuan tlànchhe pahin, “Vâwrsèlapa zang bawng,” an ti a, Vâwrsèlapa’n a ùm phàka a man dâwn meuh chuan, “Vâwrsèlapa zang bawng,” an tih chu —rang fa hranin “Bawng leh lo, bawng leh lo,” an ti a. Vâwrsèlapa chu a thin a ur hle trhìn a. Ramhuaiho chu a ùm darh leh chiam mai trhìn a ni.
Vawi khat chu, a pìpù suih ramhuaihovin uai nân leh amah chhaih nân taka an hman thin avàngin Vâwrsèlapa chuan pìpû chu a suih trha a. Ramhuaiho pîpû uai inthèn sàn lai taka chat hàwm tùrin a siam a. Ramhuaiho chuan hre hek lo, a hmà ang tùr emaw tiin an han uai leh ta a, an han inthèn leh ta dàrh dàrh a, an inthèn pah chuan, “Vâwrsèlapa” an han ti leh tran chauhva, an inthèn sàn lai takin pìpù-hrui chu a chat a. Mawng sawh dàwtin an tla thum ta tràwk a, a trhen phei chuan an ngùmte an sawh a, an nui uar uar a.
Vawi khat chu Vâwrsèlapâ ramriak chuan mai a chhùm a, ramhuaiho chuan an ei ve chàk ta hle mai a, “Vâwrsèl, engnge i chhum à?” an rawn ti a. Vâwrsèlapa chuan, “Mai,” a lo ti a. Ramhuaiho chu an lo kal hnai a, “Vâwrsèlapa, i mai chhum chu a hmin tawh em?” an rawn ti leh a. Vâwrsèlapa chuan aw dam dap hian, “La hmin lo,” a lo ti a. Ramhuaiho chu an lo kal khàwm zèl a, thlâm chhûngah te chuan an rawn lùt a. A trhen, thlâm chhuatlaiah an trhû a, a trhen thlâm nàmthlàkah, a trhen kawngka biangah te —hmun hran hranah an trhu ther fer fur a.
A khât tàwkin, “Vâwrsèlapa, I mai chhum chu a hmin tawh em?” an ti leh thìn a. Vâwrsèlapa chuan trha takin, “La hmin lo,” a ti mai a. Ramhuaiho chu an tam èm avàngin an thlâte pawh chu a muang hlawm hle a. A trhen chuan an lûte an thlawn a, an bân leh bawp thlawn tàwk te pawh an lo awm bawk a. Bawp leh bawpte an insualtîr vèl a. An ri ham ham reng a.
A khât tàwkin, “Vâwrsèlapa, I mai chhum chu a hmin tawh em?” an ti leh thìn a. Vâwrsèlapa chuan a ning ve ta deuh a, a hmai bul sèta ngeiawm fahran a, “I mai chhum chu a hmin tawh em?” rawn ti deuh rengtu chu a man-lawk a, “La hmin lo … tih pawha …” tih leh, bang thlang den nâna hman chu a rual ta mai a. Ramhuai dang pawh chu man tumin a ùm ta hlawm a. Ramhuaiho hlau chu —bak lêngin an tlànchhia a. An lu te, bân te, bawpte an lo thlawn hlawm avàng khàn vuah trha leh hman hlawm hek lo —lu bung te, bân bùl te, bawp bàltein an tlànchhe ta ngàwk ngàwk hlawm a.
Nakìnah chuan, ramhuaiho chu an rawn kal leh thàm thàm a, “Vâwrsèlapa, I mi tih dànah kan lungawi lo, kan Hmaidungseia kan rawn thawh dâwn e,” an rawn ti a. Vâwrsèlapa chuan, “Nangnî Hmaidungseia leh sei lova ka hre lo ve. In duh leh rawn thawh rawh u …. sek’sek a,” a lo tihsan mai a.
‘Vâwrsèlapa zang bawng,’ ti lauh lauh chungin an tlàn darh leh ta ham ham a. Vâwrsèlapa chuan, “E.. e.. e.. chutì tea mi’n han tih chu le,” tih pahin —ramhuaiho tlàn darh ar ar chu a sairawkherhin a perh zui a. A trhen chu an lu-ah te, bengah te, hnungzângahte a perh fuh a. Intuai nawk nawk chungin, “Bawng leh lo, bawng leh lo,” an ti leh nak nak a.
Ramhuaiho chuan an lalpa —Hmaidungseia chuan an rawn pun ta a. Hmaidungseia ho chuan an rawn kal a. An rawn pàwr hlawm hle bawk a. Ngampa takin thlâm chhuatahte chuan an rawn tei kual leh ta hlawm a. “Vâwrsèlapa, kan lalpa Hmaidungseia kan rawn hruai a nia àw,” an ti a. Vâwrsèlapa chuan, “Nangnî Hmaidungseia leh sei lova —eng vakah mah ka ngai lo ve,” a lo tihsan mai a. Hmaidungseia chu thlâm kawngkâah chuan a rawn dàk ta ho mai a, a hmai dung chu a sei èm avàngin thlâm kawngkâah chuan a khat vek a. “Vâwrsèlapa, I mai chhum chu a hmin tawh em?” a rawn ti thùm ta chher chher mai a.
Vâwrsèlapa chuan, hlau hlek lo hian, “La hmin lo,” tiin, trha deuhvin a lo chhâng mai a. A khât tàwka a zawhsèk avàngin Vâwrsèlapâ thin chuan a tuar leh ta lo va, “La hmin lo, tih pawha …” tih leh Hmaidungseia hmaiah chuan a mai chhum chuan a theh ta thut mai a! Hmaidungseia nâ tì chu tap truau chungin a tlànchhe ta a. A hmai chu a sat èm avàngin a tuai vak vak a, a tuai pilh ta phung mai a. A hmai dung a sei teh rèng nèn hmai alawi pawh a nei ta lo va. An lalpa Hmaidungseia meuh pawhin a ngam loh avàngin ramhuaiho chuan Vâwrsèlapa chu an tibuai zui ngam ta lo va.
Thulakna: Zofa Run
I Ngaihdan Leh I Comment Hnutchhiah Te Kan Ngai Pawimawh A Ni. EmoticonEmoticon